Marcel Duchamp gaat nog een stap verder dan Malevich: hij verlaat nl. het traditionele kunstwerk en maakt gebruik van alledaagse artikelen (readymade) die hij dan promoveert tot kunst. Het is niet meer de kunstenaar die een kunstwerk vervaardigt, de kunstenaar bestempelt een exemplaar van een reeks als kunst. Het artikel krijgt een naam, auteur, datum. Duchamp zet hiermee alle traditionele waarden van een kunstwerk opzij. Met 'Fountain' start een debat over de constitutie van het kunstwerk.
Is het gebruik van Readymades een iconoclastische daad? Het lijkt me duidelijk dat Duchamp de kunstwereld en het kunstwerk aanvalt. Het iconoclasme betreft hier dan geen fysieke vernietiging van het beeld, maar het gaat om een totaal nieuwe manier van omgaan met een kunstwerk. Het kunstwerk is niet meer in de eerste plaats een representatie van de werkelijkheid, het gaat om het concept, de idee die erachter zit en die vertelt wordt.
Duchamp wordt gezien als vader van de conceptuele kunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten