p. 56: "Kubisme, Futurisme, en Kubo-futurisme zijn blijven steken in het figuratieve, de representatie, de visualisatie. Met het Suprematisme wordt de schilderkunst eindelijk vrij om de wereld van het oneindige binnen te gaan."
p. 61: "Malevich verstaat onder het echte schilderkunstige realisme "schilderen als doel in zichzelf". Maar dit realisme is helemaal geen kopie of een transpositie van het werkelijke: "Van creatie is uitsluitend sprake als op de schilderijen vormen voorkomen die niets van doen hebben met wat door de natuur wordt voortgebracht, maar die voortvloeien uit de schilderkunstige massa zonder dat de basisvormen van objecten uit de natuur daarbij worden herhaald of veranderd." Malevich bleef op de eerste plaats kunstenaar."
p. 65: De theorie van het Suprematisme dwingt aan het probleem van de kleur en het vlak voorbij te gaan en zich nog uitsluitend bezig te houden met de representatie van het oneindige.
p. 65: "Bij Malevich is het vogelvluchtperspectief een belangrijk moment in het suprematistisch bewustzijn. Het verklaart immers dat de objecten van de zwaartekracht zijn bevrijd. Sinds die tijd komt de interstellaire materie van het non-figuratieve, de vierde dimensie, het concept van de ruimtelijke relativiteit samen in een zuivere filosofie van het oneindige die vast vorm krijgt in vliegende schilderkunstige tapijten in felle kleuren zoals Suprematismen, Bewegende schilderkundige massa’s, allemaal doeken die steeds uitbundiger en ingewikkelder worden en schitteren als vuurwerk.”
p. 66: "“De natuur zit verborgen in het oneindige en onthult haar talloze facetten niet in de objecten; in de manier waarop zij zich uit, is noch taal noch vorm aanwezig, zij is oneindig. We kunnen haar niet omarmen. Het wonder van de natuur is dat zij in een klein zaadje besloten ligt en we haar toch niet kunnen omarmen. Wie een zaadje in zijn hand heeft, houdt het hele universum in zijn hand, maar kan het niet zien, de duidelijke herkomst en de wetenschappelijke argumenten ten spijt. Wie het universum wil ontdekken, moet dat kleine zaadje zien.” Zo is volgens de schrijver-filosoof,”de menselijke schedel net zo goed de kosmos.”"
Bedenkingen:
Malevich' kunst wordt omschreven als niet-figuratieve kunst die de verschijningswijze is van het oneindige. In 'Wit op wit' is elke vorm opgelost in een beweging, een spanning, die geen stabiliteit kent. Het gaat om een schepping uit het niets, zonder referent aan de werkelijkheid. Het beeld is geen representatie, geen afbeelding. Kunst houdt op een spiegel te zijn van de wereld. Deze kunst kan daarom iconoclastisch genoemd worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten